ขยายการควบคุมการระบายน้ำทิ้งจากอาคาร
2 ธ.ค. 2554
กระทรวงทรัพยากรธรรมชาติและสิ่งแวดล้อม ออก “ประกาศกระทรวงทรัพยากรธรรมชาติและสิ่งแวดล้อม เรื่อง กำหนดประเภทของอาคารเป็นแหล่งกำเนิดมลพิษที่จะต้องถูกควบคุมการปล่อยน้ำเสียลงสู่แหล่งน้ำสาธารณะหรืออกสู่สิ่งแวดล้อม (ฉบับที่ 2)” ลงวันที่ 3 พฤศจิกายน 2554 เพื่อขยายการควบคุมจากเดิมที่ควบคุมเฉพาะอาคารประเภท ก. โดยเพิ่มการควบคุมสำหรับอาคารประเภท ข. ด้วย ทั้งนี้จะมีผลใช้บังคับเมื่อพ้นกำหนดหนึ่งปีนับจากวันที่ประกาศในราชกิจจานุเบกษา คือตั้งแต่วันที่ 2 ธันวาคม 2555
อาคารประเภท ข. ตามประกาศฯฉบับนี้ได้แก่
(1) อาคารชุด ตั้งแต่ 100 ห้อง แต่ไม่ถึง 500 ห้อง
(2) โรงแรม ตั้งแต่ 60 ห้อง แต่ไม่ถึง 200 ห้อง
(3) หอพัก ตั้งแต่ 250 ห้องขึ้นไป
(4) สถานบริการ ตั้งแต่ 5,000 ตารางเมตรขึ้นไป
(5) โรงพยาบาล ตั้งแต่ 10 เตียง แต่ไม่ถึง 30 เตียง
(6) โรงเรียน สถาบันอุดมศึกษา ตั้งแต่ 5,000 ตารางเมตร แต่ไม่ถึง 25,000 ตารางเมตร
(7) อาคารที่ทำการ ตั้งแต่ 10,000 ตารางเมตร แต่ไม่ถึง 55,000 ตารางเมตร
(8) ศูนย์การค้า ห้างสรรพสินค้า ตั้งแต่ 5,000 ตารางเมตร แต่ไม่ถึง 25,000 ตารางเมตร
(9) ตลาด ตั้งแต่ 1,500 ตารางเมตร แต่ไม่ถึง 2,500 ตารางเมตร
(10) ภัตตาคาร พื้นที่ให้บริการตั้งแต่ 500 ตารางเมตร แต่ไม่ถึง 2,500 ตารางเมตร
อาคารดังกล่าว จะถือเป็นแหล่งกำเนิดมลพิษที่จะต้องถูกควบคุมการปล่อยน้ำเสียลงสู่แหล่งน้ำสาธารณะหรือออกสู่สิ่งแวดล้อม โดยน้ำเสียที่ปล่อยลงสู่แหล่งน้ำสาธารณะหรือออกสู่สิ่งแวดล้อมจะต้องมีลักษณะเป็นไปตามมาตรฐานควบคุมการระบายน้ำทิ้งจากอาคารประเภท ข. ที่กำหนดไว้ใน “ประกาศกระทรวงทรัพยากรธรรมชาติและสิ่งแวดล้อม เรื่อง กำหนดมาตรฐานควบคุมการระบายน้ำทิ้งจากอาคารบางประเภทและบางขนาด” (ดู แฟ้มกฎหมายอาคาร หน้า ก2-107)
อาคารที่เข้าข่ายอาคารประเภท ข. และมีระบบบำบัดน้ำเสียอยู่แล้วก่อนวันที่ประกาศฯฉบับใหม่นี้ใช้บังคับ กฎหมายกำหนดว่าให้เจ้าของหรือผู้ครอบครองแจ้งต่อเจ้าพนักงานควบคุมมลพิษเพื่อตรวจสอบ หากเจ้าพนักงานฯเห็นว่าระบบที่มีอยู่ยังไม่เป็นไปตามมาตรฐานที่กำหนดไว้ ก็จะต้องดำเนินการแก้ไขหรือปรับปรุงตามที่เจ้าพนักงานฯกำหนด สำหรับอาคารที่ไม่มีระบบบำบัดน้ำเสียและอยู่ในท้องที่ที่ทางราชการได้จัดให้มีระบบบำบัดน้ำเสียรวมไว้แล้ว ก็อาจจัดส่งน้ำเสียไปทำการบำบัดโดยระบบบำบัดน้ำเสียรวมโดยเสียค่าบริการตามอัตราที่กำหนด