ข้อบัญญัติท้องถิ่นเรื่องที่จอดรถยนต์ในจังหวัดภูเก็ตและนนทบุรี
13 ก.พ. 2561 (ปรับปรุง 5 มี.ค. 2561)
กฎกระทรวง ฉบับที่ 7 (พ.ศ. 2517) เป็นกฎกระทรวงที่กำหนดเรื่องประเภทอาคารซึ่งต้องมีที่จอดรถยนต์ ที่กลับรถยนต์ และทางเข้าออกรถยนต์ และกำหนดจำนวนที่จอดรถยนต์ที่ต้องจัดให้มีตามกฎหมาย กฎกระทรวงฉบับนี้เป็นกฎกระทรวงที่ออกตามพระราชบัญญัติควบคุมการก่อสร้างอาคาร พุทธศักราช 2479 ซึ่งเป็นพระราชบัญญัติฉบับเดิมก่อนที่จะเปลี่ยนเป็นพระราชบัญญัติควบคุมอาคาร พ.ศ. 2522 ที่ใช้บังคับอยู่ในปัจจุบัน ปัจจุบันก็ยังคงใช้กฎกระทรวง ฉบับที่ 7 นี้อยู่เนื่องจากยังไม่มีกฎกระทรวงที่ออกตามพระราชบัญญัติควบคุมอาคาร พ.ศ. 2522 ออกมาใช้บังคับ นอกจากนั้น กฎกระทรวงฉบับนี้ยังมีการปรับปรุงแก้ไข โดยกฎกระทรวง ฉบับที่ 41 (พ.ศ. 2537) และกฎกระทรวง ฉบับที่ 64 (พ.ศ. 2555) โดยเฉพาะการปรับปรุงแก้ไขตามกฎกระทรวง ฉบับที่ 64 ซึ่งมีการแก้ไขเพิ่มเติมในส่วนที่เกี่ยวกับที่จอดรถยนต์สำหรับ”โรงแรม”
หลังจากที่มีการปรับปรุงแก้ไขดังกล่าว ตั้งแต่ประมาณกลางปี พ.ศ. 2558 ก็เริ่มมีองค์กรปกครองส่วนท้องถิ่นบางแห่งได้ออกข้อบัญญัติท้องถิ่นเรื่องกำหนดจำนวนที่จอดรถยนต์ฯ โดยเป็นการออกตามมาตรา 10 (2) ซึ่งหมายถึงการกำหนดเรื่องที่ขัดหรือแย้งกับกฎกระทรวงที่ได้มีการออกกำหนดเรื่องนั้นแล้ว เนื่องจากมีความจำเป็นหรือมีเหตุผลพิเศษเฉพาะท้องถิ่น โดยได้รับความเห็นชอบจากคณะกรรมการควบคุมอาคารและได้รับอนุมัติจากรัฐมนตรี
จนถึงปัจจุบันมีข้อบัญญัติท้องถิ่นในเรื่องและลักษณะดังกล่าวออกใช้บังคับแล้วจำนวน 10 ฉบับ เป็นเทศบัญญัติและข้อบัญญัติของเทศบาลและองค์การบริหารส่วนตำบลในจังหวัดภูเก็ต และจังหวัดนนทบุรี เรียงตามลำดับเวลาที่ออกใช้บังคับ ได้แก่
– เทศบาลตำบลศรีสุนทร (อ.ถลาง จ.ภูเก็ต)
– เทศบาลตำบลเทพกระษัตรี (อ.ถลาง จ.ภูเก็ต)
– เทศบาลตำบลเชิงทะเล (อ.ถลาง จ.ภูเก็ต)
– เทศบาลเมืองบางกรวย (อ.บางกรวย จ.นนทบุรี)
– เทศบาลนครปากเกร็ด (อ.ปากเกร็ด จ.นนทบุรี)
– เทศบาลนครนนทบุรี (อ.เมืองฯ จ.นนทบุรี)
– เทศบาลตำบลไทรม้า (อ.เมืองฯ จ.นนทบุรี)
– เทศบาลเมืองบางบัวทอง (อ.บางบัวทอง จ.นนทบุรี)
– อบต.บางรักน้อย (อ.เมืองฯ จ.นนทบุรี)
– เทศบาลตำบลเสาธงหิน (อ.บางใหญ่ จ.นนทบุรี)
ข้อบัญญัติท้องถิ่นเหล่านี้ มีข้อกำหนดในรายละเอียดที่แตกต่างกัน ซึ่งพอจะสรุปข้อกำหนดที่แตกต่างจากกฎกระทรวง ฉบับที่ 7 ซึ่งแก้ไขเพิ่มเติมโดยกฎกระทรวง ฉบับที่ 64 แบ่งได้เป็น 4 กลุ่ม ดังนี้
กลุ่มที่ 1 – เทศบัญญัติของเทศบาลตำบลศรีสุนทร เทศบาลตำบลเทพกระษัตรี เทศบาลตำบลเชิงทะเล อ.ถลาง จ.ภูเก็ต กลุ่มนี้มีข้อกำหนดในส่วนที่แตกต่างจากกฎกระทรวง ฉบับที่ 7 ได้แก่
1.1 โรงแรมที่มีห้องพักตั้งแต่ 30 ห้องขึ้นไป ต้องจัดให้มีที่จอดรถยนต์ 5 คันต่อห้องพัก 30 ห้องแรก ห้องพักที่เกิน 30 ห้องแต่ไม่เกิน 100 ห้อง ให้มีที่จอดรถยนต์เพิ่ม 1 คันต่อห้องพัก 10 ห้อง ห้องพักที่เกิน 100 ห้อง ให้มีที่จอดรถยนต์เพิ่ม 1 คันต่อห้องพัก 15 ห้อง (กฎกระทรวง ฉบับที่ 7 ไม่กำหนดให้ต้องมีที่จอดรถสำหรับห้องพักของโรงแรม)
1.2 พื้นที่ห้องโถงของโรงแรมที่มีห้องพักตั้งแต่ 30 ห้องขึ้นไป ต้องจัดให้มีที่จอดรถยนต์ (กฎกระทรวง ฉบับที่ 7 กำหนดสำหรับห้องโถงขนาด 300 ตร.ม. ขึ้นไป)
1.3 พื้นที่พาณิชยกรรมในโรงแรม ไม่ได้กำหนดว่าจะต้องจัดให้มีที่จอดรถยนต์ (กฎกระทรวง ฉบับที่ 7 กำหนดสำหรับพื้นที่พาณิชยกรรมในโรงแรมที่มีพื้นที่ 300 ตร.ม. ขึ้นไป)
1.4 อาคารชุด ต้องจัดให้มีที่จอดรถยนต์ (กฎกระทรวง ฉบับที่ 7 กำหนดเฉพาะสำหรับอาคารชุดที่มีพื้นที่แต่ละครอบครัวตั้งแต่ 60 ตร.ม. ขึ้นไป)
1.5 อาคารอยู่อาศัยรวม ต้องจัดให้มีที่จอดรถยนต์ 1 คันต่อ 240 ตร.ม. (กฎกระทรวง ฉบับที่ 7 ไม่มีข้อกำหนดสำหรับอาคารอยู่อาศัยรวม แต่อาจใช้หลักเกณฑ์ของอาคารชุดโดยอนุโลม)
1.6 อาคารขนาดใหญ่ ต้องจัดให้มีที่จอดรถยนต์ 1 คันต่อ 120 ตร.ม. (กฎกระทรวง ฉบับที่ 7 กำหนด 1 คันต่อ 240 ตร.ม.) และต้องจัดให้มีที่จอดรถจักรยานยนต์ ร้อยละ 10 ของพื้นที่ของที่จอดรถยนต์ (กฎกระทรวง ฉบับที่ 7 ไม่ได้กำหนดให้ต้องมีที่จอดรถจักรยานยนต์)
กลุ่มที่ 2 – เทศบัญญัติของเทศบาลเมืองบางกรวย อ.บางกรวย เทศบาลนครปากเกร็ด อ.ปากเกร็ด เทศบาลเมืองบางบัวทอง อ.บางบัวทอง เทศบาลตำบลไทรม้า และเทศบาล อบต.บางรักน้อย อ.เมืองฯ เทศบาลตำบลเสาธงหิน อ.บางใหญ่ จ.นนทบุรี กลุ่มนี้มีข้อกำหนดในส่วนที่แตกต่างจากกฎกระทรวง ฉบับที่ 7 ได้แก่
2.1 อาคารชุด ต้องจัดให้มีที่จอดรถยนต์ สำหรับพื้นที่แต่ละห้องชุดที่มีพื้นที่ตั้งแต่ 60 ตร.ม. ขึ้นไป 1 คันต่อ 1 ห้องชุด และสำหรับพื้นที่แต่ละห้องชุดที่น้อยกว่า 60 ตร.ม. 1 คันต่อ 120 ตร.ม. (กฎกระทรวง ฉบับที่ 7 กำหนดเฉพาะสำหรับอาคารชุดที่มีพื้นที่แต่ละครอบครัวตั้งแต่ 60 ตร.ม. ขึ้นไป 1 คันต่อ 2 ห้องชุด)
2.2 อาคารอยู่อาศัยรวมที่มีพื้นที่ตั้งแต่ 300 ตร.ม. ต้องจัดให้มีที่จอดรถยนต์ 1 คันต่อ 240 ตร.ม. (กฎกระทรวง ฉบับที่ 7 ไม่มีข้อกำหนดสำหรับอาคารอยู่อาศัยรวม แต่อาจใช้หลักเกณฑ์ของอาคารชุดโดยอนุโลม)
2.3 อาคารขนาดใหญ่ ต้องจัดให้มีที่จอดรถยนต์ 1 คันต่อ 120 ตร.ม. (กฎกระทรวง ฉบับที่ 7 กำหนด 1 คันต่อ 240 ตร.ม.)
2.4 ไม่ได้กำหนดจำนวนที่จอดรถยนต์โดยเฉพาะสำหรับอาคารขนาดใหญ่ที่มีลักษณะเป็นตึกแถวสูงไม่เกินสี่ชั้น เข้าใจว่าให้ใช้เกณฑ์ของอาคารขนาดใหญ่โดยทั่วไปตาม 2.3 (กฎกระทรวง ฉบับที่ 7 กำหนดให้ต้องมีที่จอดรถยนต์ 1 คันต่อ 2 ห้อง)
กลุ่มที่ 3 – เฉพาะเทศบาลเมืองบางกรวย อ.บางกรวย จ.นนทบุรี มีข้อกำหนดในส่วนที่แตกต่างจากกฎกระทรวง ฉบับที่ 7 เช่นเดียวกับกลุ่มที่ 2 ตามเกณฑ์ข้อ 2.1 ถึง 2.3 ข้างต้น แต่มีข้อกำหนดที่แตกต่างเพิ่มเติม ดังนี้
3.1 พื้นที่ห้องโถงของโรงแรมที่มีพื้นที่ 300 ตร.ม. ขึ้นไป ต้องจัดให้มีที่จอดรถยนต์ 1 คันต่อพื้นที่ห้องโถง 15 ตร.ม. (กฎกระทรวง ฉบับที่ 7 กำหนด 1 คันต่อพื้นที่ห้องโถง 30 ตร.ม.) และอาคารขนาดใหญ่ ต้องจัดให้มีที่จอดรถจักรยานยนต์ ร้อยละ 10 ของพื้นที่ของที่จอดรถยนต์ (กฎกระทรวง ฉบับที่ 7 ไม่ได้กำหนดให้ต้องมีที่จอดรถจักรยานยนต์)
3.2 อาคารขนาดใหญ่ที่มีลักษณะเป็นตึกแถวสูงไม่เกินสี่ชั้น ต้องจัดให้มีที่จอดรถยนต์ 1 คันต่อ 1 ห้อง (กฎกระทรวง ฉบับที่ 7 กำหนดให้ต้องมีที่จอดรถยนต์ 1 คันต่อ 2 ห้อง)
กลุ่มที่ 4 – เฉพาะเทศบัญญัติของเทศบาลนครนนทบุรี มีข้อกำหนดในส่วนที่แตกต่างจากกฎกระทรวง ฉบับที่ 7 เช่นเดียวกับกลุ่มที่ 1 ตามเกณฑ์ข้อ 1.1 ถึง 1.3 ข้างต้น และกลุ่มที่ 2 ตามเกณฑ์ข้อ 2.1 ถึง 2.4 ข้างต้น
ข้อบัญญัติท้องถิ่นทั้งเหล่านี้เป็นข้อบัญญัติท้องถิ่นที่ออกมาใช้บังคับแล้วในจังหวัดภูเก็ตและจังหวัดนนทบุรี และในอนาคตอาจมีข้อบัญญัติในเรื่องและลักษณะนี้ออกมาใช้บังคับในท้องถิ่นอื่นเพิ่มเติมอีกในสองจังหวัดนี้และในจังหวัดอื่นๆ ก็เป็นได้ ซึ่งคงต้องติดตามดูต่อไป