หลักเกณฑ์ที่ดิน-สิ่งปลูกสร้างที่ทิ้งไว้ว่างเปล่า-ไม่ได้ทำประโยชน์ตามควรแก่สภาพ

หลักเกณฑ์ที่ดิน-สิ่งปลูกสร้างที่ทิ้งไว้ว่างเปล่า-ไม่ได้ทำประโยชน์ตามควรแก่สภาพ
25 ธ.ค. 2562

ตามที่พระราชบัญญัติภาษีที่ดินและสิ่งปลูกสร้าง พ.ศ. 2562 ประกาศใช้บังคับ และให้องค์กรปกครองส่วนท้องถิ่นเริ่มจัดให้มีการเก็บภาษีสำหรับที่ดินและสิ่งปลูกสร้างตามพระราชบัญญัตินี้ตั้งแต่ปี 2563 และต่อมาได้เลื่อนกำหนดเวลาดำเนินการจัดเก็บภาษีที่ดินและสิ่งปลูกสร้างประจำปี 2563 ออกไป

พระราชบัญญัติฯนี้ได้กำหนดการจัดเก็บภาษีที่ดินและสิ่งปลูกสร้างไว้ 4 ประเภท ได้แก่ (1) ที่ดินหรือสิ่งปลูกสร้างที่ใช้ประโยชน์ในการประกอบเกษตรกรรม (2) ที่ดินหรือสิ่งปลูกสร้างที่ใช้ประโยชน์เป็นที่อยู่อาศัย (3) ที่ดินหรือสิ่งปลูกสร้างที่ใช้ประโยชน์อื่นนอกจาก (1) หรือ (2) และ (4) ที่ดินหรือสิ่งปลูกสร้างที่ทิ้งไว้ว่างเปล่า หรือไม่ได้ทำประโยชน์ตามควรแก่สภาพ ซึ่งประเภท (3) และ (4) ได้กำหนดเพดานอัตราภาษีไว้สูงที่สุด โดยเฉพาะประเภท (4) หากยังคงสภาพดังกล่าว (ทิ้งไว้ว่างเปล่า หรือไม่ได้ทำประโยชน์ตามควรแก่สภาพ) เป็นเวลาสามปีติดต่อกัน ปีต่อไปจะเก็บในอัตราเพิ่มขึ้นทุกๆสามปีด้วย เฉพาะในช่วงสองปีแรก อัตราภาษีสำหรับประเภท (3) และ (4) กำหนดไว้ตั้งแต่ 0.3% ถึง 0.7% ตามมูลค่าของฐานภาษี ในขณะที่ประเภท (2) กำหนดอัตราภาษีไว้ตั้งแต่ 0.03% ถึง 0.1% เท่านั้น

เพื่อเป็นหลักเกณฑ์ในการพิจารณาว่าที่ดินและสิ่งปลูกสร้างใดที่เข้าข่ายเป็นที่ดินหรือสิ่งปลูกสร้างที่”ทิ้งไว้ว่างเปล่า” หรือ “ไม่ได้ทำประโยชน์ตามควรแก่สภาพ” กระทรวงมหาดไทยออก “กฎกระทรวง กำหนดที่ดินหรือสิ่งปลูกสร้างที่ทิ้งไว้ว่างเปล่าหรือไม่ได้ทำประโยชน์ตามควรแก่สภาพ พ.ศ. 2562” ประกาศในราชกิจจานุเบกษาเมื่อวันที่ 25 ธันวาคม 2562 มีเนื้อหาดังนี้

ลักษณะที่ดินหรือสิ่งปลูกสร้างที่ทิ้งไว้ว่างเปล่า ให้เป็นไปตามหลักเกณฑ์ ดังต่อไปนี้
(1) ที่ดินที่โดยสภาพสามารถทำประโยชน์ได้ แต่ไม่มีการทำประโยชน์ในที่ดินนั้นตลอดปีที่ผ่านมา เว้นแต่การที่ไม่สามารถทำประโยชน์นั้นเนื่องจากมีเหตุธรรมชาติหรือเหตุพ้นวิสัย
(2) สิ่งปลูกสร้างที่โดยสภาพสามารถทำประโยชน์ได้ แต่ถูกทิ้งร้างและไม่มีการทำประโยชน์ในสิ่งปลูกสร้างนั้นตลอดปีที่ผ่านมา

ลักษณะที่ดินหรือสิ่งปลูกสร้างที่ไม่ได้ทำประโยชน์ตามควรแก่สภาพ ให้เป็นไปตามหลักเกณฑ์ ดังต่อไปนี้
(1) ที่ดินที่โดยสภาพสามารถทำประโยชน์ในการประกอบเกษตรกรรม แต่มีการทำประโยชน์ไม่เป็นไปตามหลักเกณฑ์ที่รัฐมนตรีว่าการกระทรวงการคลังและรัฐมนตรีว่าการกระทรวงมหาดไทยประกาศกำหนดตามมาตรา 37 วรรคสอง ตลอดปีที่ผ่านมา
(2) สิ่งปลูกสร้างที่ก่อสร้างหรือปรับปรุงเสร็จแล้วและโดยสภาพสามารถทำประโยชน์ในการประกอบเกษตรกรรมหรือเป็นที่อยู่อาศัยหรือทำประโยชน์อื่นที่ไม่ใช่การทำประโยชน์ในการประกอบเกษตรกรรมหรือเป็นที่อยู่อาศัย แต่ไม่มีการใช้ประโยชน์ตลอดปีที่ผ่านมา

หลักเกณฑ์ดังกล่าวข้างต้นมิให้ใช้บังคับกับที่ดินหรือสิ่งปลูกสร้าง ดังต่อไปนี้
(1) ที่ดินที่อยู่ระหว่างเตรียมการเพื่อทำประโยชน์ หรือสิ่งปลูกสร้างที่อยู่ระหว่างการก่อสร้าง
(2) ที่ดินหรือสิ่งปลูกสร้างที่ถูกรอนสิทธิในการทำประโยชน์โดยกฎหมาย หรือโดยคำสั่ง หรือคำพิพากษาของศาล
(3) ที่ดินหรือสิ่งปลูกสร้างที่อยู่ระหว่างการพิจารณาคดีของศาลเกี่ยวกับกรรมสิทธิ์หรือสิทธิครอบครอง

ในการพิจารณาว่าที่ดินหรือสิ่งปลูกสร้างใดเป็นที่ดินหรือสิ่งปลูกสร้างที่ทิ้งไว้ว่างเปล่า หรือที่ไม่ได้ทำประโยชน์ตามควรแก่สภาพ ให้คำนึงถึงสิ่งแวดล้อม สภาพภูมิประเทศ สภาพดิน ความลาดชันของพื้นดิน และการทำประโยชน์ของที่ดินหรือสิ่งปลูกสร้าง ในบริเวณใกล้เคียง

ข่าวที่เกี่ยวข้อง:
12 ม.ค. 2562 – พระราชบัญญัติภาษีที่ดินและสิ่งปลูกสร้าง พ.ศ. 2562
11 ธ.ค. 2562 – เลื่อนกำหนดเวลาดำเนินการจัดเก็บภาษีที่ดินประจำปี 2563